“Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje mnie znają” J 10,14
Tak, tak… Nadeszło to długo oczekiwane piękne wydarzenie…
W piątek 21 kwietnia spotkaliśmy się w kościele o. Dominikanów w Borku Starym. Rozpoczęliśmy Eucharystią z odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych. Po Mszy św. o. Grzegorz przygotował miejsce do spowiedzi pomiędzy ołtarzem a otwartym tabernakulum. Rozpoczęliśmy śpiewanie kanonów, aby wprowadzić w atmosferę modlitwy. Rodzice podprowadzali dzieci do ojca Grzegorza, a po spowiedzi ojciec odprowadzał je do rodziców. Ubieraliśmy nasze Baranki w białe szaty i przytulaliśmy z miłością. Przeżycie sakramentu pojednania było bardzo głębokie i wymowne, szczególnie dla nas – rodziców. Odbywało się w atmosferze skupienia, modlitwy i miłości. Po zakończeniu Sakramentu Pojednania radowaliśmy się wspólnie pod kościołem, aż trudno było się rozstać.
Następnego dnia w sobotę 22 kwietnia nasze Baranki przybyły wraz z rodzinami i gośćmi na 12.00 na Ucztę Miłości. To była piękna Eucharystia, której istotą było SPOTKANIE z największą MIŁOŚCIĄ. Baranki po raz pierwszy przyjęły Ciało i Krew Jezusa, a Jezus ich przytulił do Swego Serca. Ojciec Grzegorz podczas kazania powiedział nam, że po herbrajsku baranek znaczy “Taleh”, dziewczynka to “Talita”, a chłopiec “Talija”.
Wszyscy zatem jesteśmy owcami jednego Pasterza.
A po przyjęciu Ciała Jezusa mamy się Nim dzielić i być gotowymi nieść Go do swoich środowisk. ITE MISSA EST.



