“KOŚCIÓŁ TO DOM BOGA, do którego najserdeczniej zaprasza Cię sam BÓG.
Na gościnę, na ucztę, na wesele. Stań więc na chwilę przed kościołem…
Zadziw się – ten dom jest dla Ciebie…”

Te słowa były myślą przewodnią w dwuczęściowym poznawaniu pięknego kościoła w Borku Starym – Sanktuarium, które jest nazywane przez okolicznych mieszkańców – Jasną Górą Różańcową. To tutaj już niedługo nasze Baranki przystąpią do Sakramentu Pokuty i Pojednania i przyjmą po raz pierwszy Pana Jezusa ukrytego w chlebie i winie. W pierwszej części spotkania przy rozłożonych kole liturgicznym rozmawialiśmy o Sakramencie Chrztu św., skutkach tego sakramentu i jego symbolach, płynnie przechodząc od białej szaty chrzcielnej do kolorów ornatów liturgicznych. Ojciec Grzegorz objaśniał i pokazywał nam, w jakie szaty ubiera się kapłan, który będzie celebrował Eucharystię. Niezwykle ciekawe dla wszystkich było również zobaczenia z bliska naczyń liturgicznych, bielizny kielichowej oraz Mszału i Lekcjonarza. Ojciec Grzegorz otworzył dla nas również zakrystię.

W drugiej części poznawaliśmy kościół jako dom-budynek. Rozpoczęliśmy to spotkanie symbolicznie – przed głównymi drzwiami kościoła przypominając sobie słowa Pana Jezusa: “Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (J 10, 9). Po przejściu przez kruchtę, my rodzice staliśmy się przewodnikami dla swoich dzieci. Dostaliśmy mini przewodnik po kościele z opisem poszczególnych przedmiotów i oprowadzaliśmy je po każdym zakamarku. Zatrzymywaliśmy się, oglądaliśmy obrazy, dotykaliśmy ścian, wdychaliśmy zapach kościoła. To wszystko odbywało się przy dźwiękach chorałów gregoriańskich. Na koniec każdy znalazł sobie miejsce w kościele i rysował z natury, to co przyciągnęło jego uwagę lub to, co chciał uwiecznić. Zwieńczeniem tego spotkania było uklęknięcie przed Tabernakulum i modlitwa dziękczynna.