Po wielu emocjonujących miesiącach spotkań, rozmów, nawiązywania relacji i bycia razem w drodze -nasze barankowe stadko przeżyło poruszająco I Spowiedź i Komunię Świętą. Były stresy wyczekiwania, łzy wrażliwości, podskoki radości i poczucie, że właśnie tak to chcieliśmy przeżyć, że oto łapiemy świeży oddech bliskości z Jezusem – bez parawanów blichtru, prezentopatii, szaleństwa kreacji.. Prostota, skupienie, bliskość braterska i rodzicielska. W naszej II edycji przygotowań barankowych zawiązaliśmy prawdziwą Wspólnotę Rodzin, która jest rzeczywistą solą Kościoła. Jego Wiosną.

Missa est! Chwała Jezusowi.

Za świadectwo niech posłuży refleksja jednej z mam:

„Och… U nas było tyle emocji i przeżyć, że przydałby się tydzień urlopu. Ten rok był dla nas wspaniałym czasem, takim przygotowaniem do Komunii, jakie sobie wymarzyliśmy z Przemkiem. A finał!!!! Przeszedł nasze oczekiwania Szczęście naszych dziewczynek z przyjmowania Pana Jezusa w Eucharystii jest nieprawdopodobne

DZIĘKUJEMY KOCHANI za ten czas, za rozmowy, za modlitwę, za przygotowane spotkania, za otwartość, za radość każdego naszego spotkania, za finał, który przybliżył nasze Dzieci do Jezusa Ten czas na zawsze pozostanie w naszych sercach Mamy poczucie ze to jest WIELKIE DZIEŁO NA BOŻĄ CHWAŁĘ.  W tych naszych Skarbach wielka nadzieja!