Jesteśmy na miejscu!”„Daliśmy radę.”„Zaraz wyjeżdżamy z parkingu na dole.” „Czy moi już dojechali?”„Już są – potwierdzamy!”
 
Zimowe stadko Baranków dotarło w największe śniegi i mrozy na Jamną w zeszłą sobotę 9 grudnia 2023. Wszyscy z uśmiechem meldują się rankiem spod Kościoła. Zaczynamy Mszą Świętą roratnią, która wprowadza nas w okres Adwentu. Lampiony rozbłysły w malutkich dłoniach, choć chyba najbardziej świecą nam oczy. Znów jesteśmy TU, w naszym jamneńskim Betlejem – u Matki Bożej z horyzontem na niebo i góry. Tyle nadziei tu przywozimy – na spotkanie i bliskość Boga i bliźnich (także tych uszatych – osiołka, koników i mułków). To, co na dole, nie należy do nas – wrócimy tam po zmierzchu wzmocnieni inną siłą. Ojciec Łukasz Detmer zapewnił nas, że Jezus przyjdzie pomimo dziur w dachu stajenki i niedociągnięć w naszych domach. 
 
Zgromadzeni wokół Biblii przy kominku jamneńskiego Wieczernika Pan Bóg zaplanował nas nie tyle ogrzać, co rozpalić! Odkryliśmy, że słowo Boga jest żywe – ma bijące serce, do którego odtąd będziemy przykładać nasze ucho i Go „słuchać”. Wraz z Jezusem, naszym Nauczycielem Pisma, odkrywaliśmy Stary i Nowy Testament, świętość Imienia Boga oraz tradycję, w której On wzrastał. Czytaliśmy jak Jezus… po hebrajsku, dotykaliśmy pergaminowych świętych zwojów Tory, trzymaliśmy w ręku jad – wskazówkę do uroczystego odczytania Pisma w  synagodze. Tak – ta Księga, choć napisana tysiące lat temu, ma
niezwykłą moc – może zmienić nasze życie tu i teraz. Pod koniec katechezy otrzymaliśmy malutki zwój z sercem Tory, „Szema Israel/ Słuchaj Izraelu”, by Go kochać z całym swoim istnieniem.
 
Na Jamną przybył też święty Mikołaj – były kolędy, upominki, opowieści o życiu niezwykłego gościa. Pan Bóg jest hojny – Jego święci są żywym przykładem jak Słowo otwiera na relację z większymi i mniejszymi braćmi.
 
Szkoda wyjeżdżać, lecz w ręku z listem od Boga – wzmocnieni Jego pokarmem przy Stole Słowa i Chleba – jesteśmy gotowi, by powrócić do naszych dolin.
(Ania Zaborska)